- дидичь
- дедичъ (дидичь) наследнік, пераемнік
Старабеларускі лексікон: Падручны перакладны слоўнік. - Менск: Беларускае выдавецтва Таварыства «Хата». Укладальнікі: Прыгодзіч Мікалай, Ціванова Галіна. 1997.
дидичь
Смотреть что такое "дидичь" в других словарях:
дедичъ — (дидичь) наследнік, пераемнік … Старабеларускі лексікон
